طلوع زندگی

همه بالاخره یه روزی یکی و میبینن که حس میکنن اونو بیشتر از بقیه ادما یجور خاص دوست دارن جوری که فکرشون ، هواسشون  همش پیش اونه اون کجاست؟ چکار میکنه؟  اونم به من فکر میکنه یانه ؟ اهنگ گوش میده یادش میوفته میخوابه خوابشو میبینه وقتی دیدی  یکو اینطوری دوست داری جورری که وقتی نیس جای هیچ کس تو دلت جز طلوع زندگی...

گاهی به جایی میرسی

که حتی ابراز احساسات هم

برات مسخره ترین

و بی معنا ترین

حالت رفتاری میشه

طلوع زندگی...

یه سوالیه ذهنمو مشغول خودش کرده
مگه قلب ادما کارش پمپاژ خون نیس؟
اما وقتی یکیو دوست داری حس میکنی توی قلب اونو دوست داری از اونجا هست که این حس میاد
اما خب اینا مگه کار مغز نیست؟
چی میشه اصلا ادما همو دوست میدارن؟
یعنی میشه کاری روی مغز کرد که یه ادم هیچ کس و دوست نداشته باشه؟
یا واقعا نکنه دوست داشتن از قلبه ؟

طلوع زندگی...